Let it go, let it go…

Hi iedereen!

Terwijl ik deze blog schrijf probeer ik niet te denken aan de nieuwe producten die ik nog moet bestellen, de voorbereidingen voor de volgende SELF-meeting,  de twee manden strijk die er nog liggen, mijn afspraak met het labo, Michelle die niet om 16u maar 16u45 afgehaald moet worden (schoolreis), de verzendingen die nog naar het postkantoor moeten of het antwoord op de vraag ‘wat eten we vandaag’ te verzinnen… nee hoor, ik focus me even op deze blog.

Over focussen en prioriteiten stellen

Het is toch ongelooflijk hoe we ons volledig gek kunnen maken met al de zaken die we MOETEN doen en waar eigenlijk nooit een einde aan komt…Uiteindelijk heeft iedereen het druk en zijn we altijd wel met iets bezig. Met onze job, de kinderen, het huishouden, sporten of verplichtingen. Zo zijn er wel 101 dingen in één dag, blijven we voortdurend bezig en is voor je het weet de dag weer voorbij!

De kunst is om bepaalde zaken te relativeren (sorry, je favoriete T-shirt is nog niet gewassen!) en momenten in te bouwen waarop je je met FOCUS aan een opdracht zet. Na een uurtje concentratie op deze taak ben je erna klaar voor een iets minder belangrijke to do die door je hoofd spookt. Het klinkt makkelijker dan het is want daar ben ik zelf het levende, chaotische voorbeeld van maar oefening baart kunst.☺

Je doet genoeg

Alles té goed willen doen; zowel de prachtig gesorteerde kleerkast, de frisse lakens op bed, een pruttelend stoofpotje of hippe salade terwijl je net twee uur naar huis bent gereden in de spits om toch maar niet als laatste mama in de nabewaking aan te komen… I know the feeling!  Gelukkig is perfectie een illusie en mag je de lat dus zeker minder hoog leggen voor jezelf.

Bij deze mijn tip voor vandaag: LET IT GO! Je bent goed bezig en vooral goed genoeg bezig. Je werkt keihard om alle ballen die het moederschap en het leven van je vraagt in de lucht te houden en ja, soms valt een van de ballen op de grond of ja, zelfs twee. Dan slaag ik er niet in om een gezonde maaltijd op tafel te toveren of blijven die volle wasmanden wat langer staan.  Dat is helemaal oké, zolang je voor jezelf uitmaakt waar op dat moment jouw prioriteiten liggen. Vraag jezelf af welke taak er dan het meeste toe doet, want relativeren en accepteren dat is dé boodschap 🙂

Hoe ervaar jij dit? Kan jij goed loslaten of is het moeilijk om prioriteiten te stellen?